آرامجو، علی؛ کاظم‌‌بیکی، محمدعلی؛ معصومی، محسن (1400). «فرازوفرود حضور سیاسی شیوخ نقشبندی در دوره شیبانیان». تاریخ و تمدن اسلامی، ش 35 ، 57-84.
ابراهیمی، سیده فهیمه (1399). «خراسان در تلاطم روابط سیاسی ایران و خانات ماوراءالنهر: از میانه دوره صفوی تا پایان افشاریه». تاریخ‌نامه ایران بعد از اسلام، ش 19، 1-24.
ـــــــــــ، «تحول حاکمیت سیاسی و نظام دیوانی ازبکان ماوراءالنهر از قرن 9-13 ق». فصلنامه دولت پژوهی، شماره 24، 1399، 73-101.
احمدوف، بوری احمدویچ (1392). تاریخ بلخ در امتداد قرن شانزدهم تا نیمه نخست قرن هجدهم میلادی. ترجمه سید ابراهیم قیصاری، کابل.
اشرف، وجیه‌‌الدین (2011). بحر زخار. به تصحیح آذرمیدخت صفوی، دهلی نو.
بخاری، عبدالکریم، تاریخ حکمرانان افغان، کابل، بخارا، خیوه و خوقند. کتابخانه مجلس شورای اسلامی، شماره ثبت 1576.
بخاری، محمدامین بن میرزا محمد زمان (2014). محیط‌التواریخ. تصحیح مهرداد فلاح زاده و فروغ حاشابیگی، بریل
بدخشی (1386). تاریخ بدخشان. به تصحیح منوچهر ستوده، تهران: نشر امیری.
بوستانی بخارایی، تاریخ سلاطین منغیتیه. کتابخانه دانشکده ادبیات تهران، شماره ثبت 79282.
پاکتچی، احمد (1392). جریان‌های تصوف در آسیای مرکزی. تهران: انتشارات بین‌المللی الهدی.
ترکمان، اسکندربیک (1382). تاریخ عالم آرای عباسی. تصحیح ایرج افشار، تهران: امیرکبیر.
حافظ تنیش، تحفه شاهی، کتابخانه و مرکز خراسان‌‌شناسی آستان قدس رضوی، شماره ثبت 2887.
حسینی صدیقی، محمد طالب بن تاج‌الدین حسن‌‌خواجه (2012). مطلب‌الطالبین. تصحیح غلام کریمی و ایرکین میرکاملوف، تاشکند.
خافی‌‌خان (1869). منتخب‌‌اللباب. به تصحیح مولوی کبیرالدین احمد و مولوی غلام قادر، کلکته.
خنجی، فضل‌الله بن روزبهان، شرح وصیت‌نامه غجدوانی. شماره ثبت 11332، شماره قفسه 10231.
راقم سمرقندى، میرسید شریف (1380). تاریخ راقم. تصحیح منوچهر ستوده، تهران: بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار.
سمرقندی، ابوطاهر خواجه (1367). سمریه. به کوشش ایرج افشار، تهران: موسسه فرهنگی جهانگیری.
سمرقندى، سلطان محمد مطربى (1377). تذکرة الشعراء. به کوشش اصغر جانفدا، تصحیح على رفیعى علامرودشتى، تهران: میراث مکتوب.
_____ (1377). نسخه زیبای جهانگیر. به کوشش علی موجانی، قم: کتابخانه عمومی آیت‌الله مرعشی نجفی.
فهیمی، مهین (1393). «جانیان». دانشنامه جهان اسلام، ج9.
قدرت دیزجی، مهرداد (1379). «اشترخانیان». دایره‌‌المعارف بزرگ اسلامی، ج4.
قطغان، محمد یار بن عرب (1385). مسخرالبلاد. تصحیح نادره جلالی، تهران: میراث مکتوب.
لاهوری، عبدالحمید (1867). پادشاه نامه.تصحیح مولوی کبیرالدین احمد و عبدالرحیم، کلکته.
ملامحمد عوض، ضیاءالقلوب. نسخه دانشگاه هاروارد، شماره ثبت 72746.
منشی، محمد یوسف‌‌بیک (1380). تذکره مقیم‌‌خانی. تصحیح فرشته صرافان، تهران: میراث مکتوب.
نوشاهی، عارف (1380). مجموعه احوال و سخنان خواجه عبیدالله احرار. تهران: نشر دانشگاهی.
وامبرى، آرمینیوس (1387). سیاحت درویشى دروغین در خانات آسیاى میانه. ترجمه فتح على خواجه‌نوریان، تهران: انتشارات علمى و فرهنگى.
Burton, Audrey (1997). The Bukharans: a dynastic, diplomatic and commerical history 1550-1702, Curzon press.
_________. (1988), “Who Were the First Ashtarkhanid Rulers of Bukhara?”, Bulletin of the School of Oriental and African Studies, University of London, Vol. 51, No. 3, pp. 482-488
Paul, Jürgen (2017). “The Rise of the Khwajagan-Naqshbandiyya Sufi Order in Timurid Herat”, in Afghanistan's Islam by Nile Green.
McChesney, R. (1980). “The 'Reforms' of Bāqī Muḥammad Khān”, Central Asiatic Journal, Vol. 24, No. 1/2, pp. 69-84.
_________ (1992). “Central Asia in the 16th-18th”, Encyclopædia Iranica, V/2, pp. 176-193.
_________ (1989). “Badiʿ-Al-Zaman Mirza”, Encyclopædia Iranica, V/3, p. 379.
Welsford, Thomas (2012). Four Types of Loyalty in Early Modern Central Asia, Brill.
)