نوع مقاله : pajoheshi
نویسندگان
1 دانشجوی دکترای تاریخ ایران اسلامی، دانشگاه خوارزمی، و پژوهشگر پژوهشکده کردستان شناسی دانشگاه کردستان
2 کارشناس ارشد تاریخ ایران اسلامی، دانشگاه شهید بهشتی
چکیده
در پژوهش حاضر ایل گلباغی از آغاز تا زمان کوچ اجباری آنها توسط رضاشاه بررسی می‌شود. هدف از این پژوهش بازکاوی گوشه‌ای از حیات اجتماعی و ایلیاتی مردم کُرد و سؤال اصلی پژوهش هم معطوف به چرایی کوچ اجباری آنها از سوی رضاشاه است. این پژوهش بر روش توصیفی ـ تحلیلی استوار است. برای پاسخ به سؤال تحقیق ابتدا سکونتگاه ایل گلباغی و موقعیت تاریخی و جغرافیایی آنها در مناطق سردسیر سارال موردتوجه قرار گرفت، سپس به بررسی شیوۀ زندگی ییلاق ـ قشلاق آنها و دشمنی‌های حاصله از آن پرداخته شد و برای تبیین این مسئله، ناآرامی‌ها و دستبردهای صورت گرفته توسط گلباغی‌ها در مناطق پیرامون شامل گروس، اورامان، اطراف سنندج و همچنین برخورد آنها با جاف‌ها و سیاست‌های مقطعی حکومت محلی کردستان در بررسی شد. با روی کار آمدن دولت پهلوی و تلاش در راستای برقراری نظم نوین و دائمی در تمامی نقاط ایران، و نیز اتخاذ سیاست‌های عشایری خاص در این راستا، گرفتن تصمیمی قاطع در رابطه با گلباغی‌ها و سرکوب همیشگی آنها (حداقل از دید حکومت مرکزی جدید) ضروری می‌نمود و دولت نوین متمرکز و اقتدارگرا دیگر چنین آشفتگی‌ها و ناامنی‌هایی را برنمی‌تافت و چرایی کوچ آنها هم در همین عامل نهفته بود.
کلیدواژه‌ها
شمارۀ 9-16 و شمارۀ 5-8 ؛ تهران: 1804-293. شمارۀ 32؛ تهران: 1766-293. شمارۀ 21 و 22 و 25.
)