نوع مقاله : pajoheshi
نویسندگان
1 دانشیار گروه تاریخ دانشکده ادبیات دانشگاه الزهرا، تهران، ایران.
2 دکترای ایرانشناسی، مدرس گروه معارف دانشگاههای آذربایجان شرقی. ایران
چکیده
بررسی قدرت‌‌گیری خاندان حکومتگر پس از افول قدرت‌‌های مرکزی، روند تاریخی گذر از حکمرانی‌‌های متمرکز ایرانی به حکمرانی‌‌های محلی را نشان می‌‌دهد. متأسفانه مطالعات نظری مربوط به خاندان‌‌شناسی در ایران هنوز آغاز نشده‌‌است تا بتوان با تکیه بر آن ظهور و افول خاندان‌های حکومتگر را مورد بررسی تطبیقی دقیق قرار داد. این مقاله روند قدرت‌‌گیری و افول قدرت خاندان گاورودیان در منطقه گاورود بین همدان و کردستان و به طور مشخص سیاست گاورودیان در قبال سه حکومت قراقوینلو، تیموری و آق‌قوینلو را مورد بررسی و تحلیل قرار می‌‌دهد. یکی از مشکلات فراروی این خاندان، تغییر سریع حکومت‌‌ها در ایران بود. مساله اصلی گاورودیان که در طول سده‌ی نهم قمری بر ایران حاکم شدند، این بود که بتوانند منافع خود را با منافع متفاوت و سیّال این سه حکومت تنظیم کنند. لذا سیالیّت منافع حکومتهای مرکزی به سیالیّت و پیچیدگی واکنش گاورودیان انجامید. آنان نتوانستند در برابر سیاست تمرکزگرایی حکومتهای مرکزی، قدرت استوار و باثباتی ایجاد کنند و سرعت تحولات، آنان را به اتخاذ سیاست‌های آنی و فرصت‌طلبانه وامی‌‌داشت. بنابراین گرفتار تذبذب و سردرگمی شدند. بعلاوه رقابت‌های درون خاندانی و عملکرد خاندان رقیب نیز قدرت آنان را به افول کشانید.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
)