نوع مقاله : pajoheshi
نویسنده
دانشآموختۀ رشتۀ تاریخ گرایش ایران اسلامی در مقطع دکتری از گروه تاریخ دانشگاه اصفهان، ایران.
چکیده
ایل قشقایی یکی از ایلات بزرگ و کهن جنوب ایران است. استان فارس مرکز اصلی زندگی آنها است ولی از آنجا که زندگی عشایر با طبیعت پیوند خورده است، با توجه به فصل سال برای رسیدن به ییلاق و قشلاق کوچ میکنند. در دوران سلطنت فتحعلی شاه این ایل در ایالت فارس به ایلی قدرتمند تبدیل شد و جانی خان و فرزندانش ریاست آن را بر عهده داشتند که از آنها یک سند، شامل شش وقفنامه باقی مانده است. اما وقفنامهها چه اطلاعات تاریخی در زمینۀ مطالعات قشقاییشناسی و سندشناسی ارائه میدهند؟ این مقاله با هدف معرفی و تحلیل شش وقفنامه از جانی خان قشقایی و فرزندانش با روش توصیفی- تحلیلی نوشته شده است. نتایج تحقیق نشان میدهد که برخی اسناد در قالب وقفنامه از خاندان شاهیلو باقی ماندهاند. محدودۀ جغرافیایی وقفنامهها ایالت فارس و در دورۀ والیگری حسینعلی میرزا فرمانفرما است. وقفنامهها مشخص میکنند که اسماعیل خان قشقایی علاوه بر دو پسرش به نامهای جانی خان و حاجی حسن خان پسر دیگری به نام رضا خان داشته است. در وقفنامهها سهم پنج نفر از خاندان شاهیلو از املاکشان در شیراز و بلوکات ایالت فارس مشخص شده است. جانی خان و فرزندانش محمدعلی خان و مرتضیقلی خان رقباتشان را وقف کردهاند. موقوفهها که با انگیزههای مختلفی انجام شده به صورت خاص و عام- خاص هستند. با جستجوی نام شیخالاسلامها و عبارت ثبت و محلهای سجعهای مهرها و نام محرران و ثَبات میتوان فهمید که وقفنامههای قشقایی در محکمۀ اسلامیۀ شیراز و با روش خاصی تنظیم و ثبت شدهاند.
کلیدواژهها
موضوعات