In collaboration with Payame Noor University and Iranian Society of History

Document Type : pajoheshi

Authors

1 Profssor of History Department, Esfahan University

2 Ph.D Student of History of Islamic Iran, Esfahan University

3 Associate Professor at History Department, Esfahan University

Abstract

The Mongol invasion of Iran in 616 AH. And the death of Sultan Mohammad Kharazmshah in 617 AH. ended the political unity of Iran within the framework of the Kharazm area and led to a period of instability and political competition. Therefore, various parts of Iran were influenced by local governments. The rule of Atabakan Lor the Small (580-1006 AH) is among these local governments formed during the Seljuk weakness. The interval between the Mongol invasion and the formation of the Ilkhanid dynasty was a difficult and critical period for the local governments of Iran. The crisis of their legitimacy and their head confrontation with the remnants of the Kharazmshahi monarchy, the Abbasid Caliphate, the Mongol central court were the most important dimensions of their political advancement. The purpose of this article, through a descriptive and analytical method and based on library resources, is evaluating legitimate efforts of Atabakan Lor and explaining their relationship with the legitimizing institutions in order to pass through this period and and to preserve their existence. The study, after giving an introduction to the discussion of this local government, shows that Atabakan, since the time of Shojaaddin,, the founder of this government, in their legitimation process, had been focusing on the legitimacy of the monarchy and the caliphate, but the fall of Kharazmshahian, the weakness of the caliphate and the seriousness of the Mongol threat led to a change in relations with the caliphate during the Hesam al-Din era until the increasing Mogol influence during Badr al-Din's time and continued the legitimacy of  Atabakan Lor to the confirmation of the Mongols.

Keywords

آقسرایی، محمود‌ بن‌محمد (1362). مسامرة‌الاخبار و مسایرة‌الاخیار. به اهتمام و تصحیح عثمان توران. چاپ دوم. بی‌جا: اساطیر.
آیتی، عبدالمحمد (1346). تحریر تاریخ وصاف. بی‌جا: بنیاد فرهنگ ایران.
ابن‌الفوطی، کمال‌الدّین عبدالرزاق بن احمد شیبانی (1381). الحوادث‌الجامعه. ترجمة عبدالمحمد آیتی. تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی.
ابن‌طقطقی، محمد بن علی بن طباطبا (1360). تاریخ فخری. ترجمة محمد وحید گلپایگانی. تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
اسکندربیگ ترکمان (1350). تاریخ عالم‌آرای عباسی. چاپ دوم. تهران: امیرکبیر.
اشپولر، برتولد (1365). تاریخ مغول در ایران. ترجمة محمود میرآفتاب. چاپ دوم. بی‌جا: علمی و فرهنگی. 
اقبال، عباس (1384). تاریخ مغول. چاپ هشتم. تهران: امیرکبیر.
الهیاری، فریدون؛ عظیمی زواره، ندا؛ صادقانی، مجید (1389). نظام ایالات در دورة ایلخانی. اصفهان: ادب امروز.
بارتولد، و. و. (1358). خلیفه و سلطان و مختصری دربارة برمکیان. ترجمة سیروس ایزدی. تهران: امیر کبیر.
بدلیسی، شرف‌خان (1373). شرفنامه، تاریخ مفصل کردستان. با مقدمه و تعلقات و فهارس محمد عباسی. چاپ سوم. تهران: حدیث.
بناکتی، فخرالدّین (1348). تاریخ بناکتی. به کوشش جعفر شعار. تهران: انجمن آثار ملی.
بهرامی، روح‌اله و مهدی صلاح (1390). «دولت آل‌خورشید و خلافت عباسی». مجله علمی پژوهشی پژوهش‌های تاریخی. ش: 11. ص 77-98.
بیانی، شیرین (1370). دین و دولت در ایران عهد مغول. چاپ دوم. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
بیانی، شیرین (1379). مغولان و حکومت ایلخانی در ایران. تهران: سمت.
پزشک، منوچهر (1387). عصر فترت در ایران سده‌های میانه. تهران: ققنوس.
جوینی، علاءالدّین عطاملک (1334). تاریخ جهانگشا.  به تصحیح محمد قزوینی. لیدن.
حمدالله مستوفی (1362). تاریخ گزیده. به اهتمام عبدالحسین نوایی. چاپ دوم. تهران: امیرکبیر.
خودگو، سعادت (1378). اتابکان لر کوچک. خرم‌آباد: افلاک.
خیراندیش، عبدالرسول (1380). «صورت‌شناسی تاریخ‌های محلی». کتاب ماه تاریخ و جغرافیا. ش 46و47. ص3-31.
دست‌غیب، عبدالعلی (1367). هجوم اردوی مغول به ایران. تهران: علم.
رشیدالدّین فضل‌الله همدانی (1338). جامع‌التواریخ. به کوشش بهمن کریمی. تهران: اقبال.
رشیدالدّین فضل‌الله همدانی (1362). جامع‌التواریخ. به کوشش بهمن کریمی. چاپ دوم. تهران: اقبال. 
رشیدالدّین فضل‌الله همدانی (1373). جامع‌التواریخ. به تصحیح و تحشیه محمد روشن و مصطفی موسوی.  تهران: البرز.
زنده‌دل، فاطمه (1393). بررسی تاریخ سیاسی اتابکان لر کوچک. پایان‌نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه اراک.
سبط ابن‌الجوزی، شمس‌الدّین ابی‌المظفر یوسف بن قزاوغلی‌ الترکی (1371ق). مرآة‌الزمان ‌فی ‌تاریخ‌الاعیان.  حیدرآباد الدّکن: دائرةالمعارف‌العثمانیه.
ستوده، حسینقلی (1347). تاریخ آل‌مظفر. تهران: دانشگاه تهران.
شعبانی، رضا (1385). ایرانیان و هویت ملی. بی‌جا: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
طباطبایی‌فر، محسن (1384). نظام سلطانی از دیدگاه اندیشه سیاسی شیعه. تهران: نشر نی.
فیرحی، داود (1386). تاریخ تحول دولت در اسلام. قم: دانشگاه مفید.
قادری، حاتم (1378). اندیشه‌های سیاسی در اسلام و ایران. تهران: سمت.
قطب‌الدّین شیرازی، محمود بن مسعود (1389). اخبار مغولان در انبانۀ ملاقطب. به کوشش ایرج افشار. قم: کتابخانه مرعشی نجفی.
کرون، پاتریشیا (1389). تاریخ اندیشه سیاسی در اسلام. ترجمة مسعود جعفری. تهران: سخن.
لسترنج، گی(1373). جغرافیای تاریخی سرزمین‌های خلافت شرقی. ترجمة محمود عرفان. چاپ چهارم. بی‌جا: علمی و فرهنگی. 
لمبتون، آن (1372). تداوم و تحول در تاریخ میانۀ ایران. ترجمۀ یعقوب آژند. تهران: نشر نی.
لمبتون، آن. کی. اس(1385). دولت و حکومت در اسلام. ترجمة محمد‌مهدی فقیهی. چاپ چهارم. تهران: شفیعی.
لین، جورج (1389). ایران در اوایل عهد ایلخانان. ترجمة ابوالفضل رضوی. تهران: امیر کبیر.
ماوردی، ابوالحسن علی بن محمد بن حبیب (1383). آیین حکمرانی. ترجمه و تحقیق حسین صابری. تهران: علمی و فرهنگی.
نسوی، شهاب‌الدّین ‌محمد ‌خرندزی (1384). سیرت جلال‌الدّین منکبرنی. به تصحیح مجتبی مینوی. چاپ سوم. تهران:  علمی و فرهنگی.
نطنزی، معین‌الدّین (1336). منتخب‌التواریخ معینی. به تصحیح ژان اوبن. تهران: کتابفروشی خیام.
هدایت، رضا‌قلی‌خان (1336). مجمع‌الفصحا. به کوشش مظاهر مصفا. بی‌جا: بی‌نا.
هدایت، رضاقلی‌خان (1339). تاریخ روضة‌الصفای ناصری.  بی‌جا: کتابفروشی‌های مرکزی، خیام، پیروز.