In collaboration with Payame Noor University and Iranian Society of History

Document Type : pajoheshi

Author

university of Tehran , Tehran , Iran

Abstract

The  Fali family Rouasa are considered as powerful social groups in judicial affairs and office in southern iran,especially in the Hormuz domain, from the seventh to 11th century. such an increasing presence of human elements in the administrative and govermental affairs, the relational situation of the Fal region after the gradual fall of Siraf from the third century, and also the political structure of Hormuz king, which provided the field of presence and activity of different kinds of human forces in its domain. in this period,  the empowerment of the Fali family in the political apparatus and the govermental, which is considered as one of the most important dynasties along with the rest of the family, and the sources of finance and finance are Hormuz. hence, the relationship between Fali as one of the govermental families in the king realm is Hormuz with the establishment of the monarchy and other clans and social groups in the persian gulf. examining the historical data and documents and analyzing historical data shows that the Fali family was an important source of wealth and power assurance in the political system of Hormuz king. the findings show that competition and conflict conflicts with other social groups on political issues and governmental as well as the efforts of the Portuguese military forces to monopolize the revenues from the Persian Gulf maritime economy combined with the import of a rival and opponent group resulted in weakening the power of the Fali ministry and the monarchy in Hormuz.

Keywords

ابن بطوطه (1361). سفرنامه. ترجمة محمدعلی موحد. چاپ سوم. تهران: علمی و فرهنگی.
ابن ماجد (1372). کتاب الفواید فی اصول علم البحر و القواعد. ترجمة احمد اقتداری. تهران : انجمن آثار و مفاخر فرهنگی.
ابن مسکویه رازی، احمد بن محمد (1379). تجارب الامم و تعاقب الهمم. ترجمة علینقی منزوی. تهران: سروش.
اسعد فالی، عمید‌الدین (1372).  قصیده عمیدیه. شارح قطب‌الدین فالی، قم: انتشارات بیدار.
اوبن، ژان، «بررسی مسیر کاروانی «سیراف» از طریق «خنج و فال»، ترجمه و تحشیه محمد باقر وثوقی، از کتاب مشاهیر نامی خنج (1386).  محمد امین خنجی، تهران: نشر و پژوهش فرزان روز.
بنیامین تطیلی، رابین؛ تنررو، آنتونیو؛ ممبره، میکائیل (1393).  سه سفرنامه. ترجمه و تحقیق دکتر حسن جوادی و ویلم فلور، تهران: موقوفات بنیاد محمود افشار یزدی.
جنید شیرازی، معین‌الدین ابوالقاسم (1328). شدالازار فی حط الازار عن زوار المزار. تصحیح و تحشیه محمد قزوینی و عباس اقبال. تهران: چاپخانه مجلس.
خواندمیر، غیاث‌الدین بن همام‌الدین (1355).  دستور الوزرا. تصحیح سعید نفیسی. چاپ دوم. تهران: اقبال.
زرکوب شیرازی، ابوالعباس (بی تا). شیرازنامه. تصحیح اسمعیل واعظ جوادی. بنیاد فرهنگ ایران.
سخاوی، شمس‌الدین محمد (1992م). الضو الامع لاهل القرن التاسع. جزو اول و سوم. بیروت: دارالجلیل.
شیرازی، عیسی بن جنید (1364).  تذکره هزار مزار، تصحیح و تحشیه دکتر نوزانی وصال، شیراز: انتشارات کتابخانه احمدی شیراز.
طبیب قمی، میرزا محمد سعید (1388). خورشید و مهپاره. تصحیح دکتر حسن ذوالفقاری و جلیل اصغریان رضایی. تهران: نشر چشمه.
عبدالرزاق سمرقندی (1906م). سفرنامه. تاشکند: فرهنگستان علوم ازبکستان.
غفاری، قاضی احمد (1343). تاریخ جهان آرا، تهران: کتابفروشی حافظ.
فیگوئرا (1363).  سفرنامه. ترجمة غلامرضا سعیدی. تهران: نشر نو.
قائم مقامی، جهانگیر (1369).  «مجموعه مقالات خلیج فارس». تهران: وزارت امور خارجه ایران.
کمالی، مریم (1394).  تغییرات اجتماعی از نگاه مورخان پارسی‌نویس (از بلعمی تا جوینی). تهران: انتشارات روشنگران و مطالعات زنان.
گاوانی، خواجه محمود (1938م).  ریاض الانشا. تصحیح و تحشیه شیخ چاند. حیدرآباد دکن.
لیمبرت، جان (1387). شیراز در روزگار حافظ. ترجمة همایون صنعتی‌زاده. شیراز: دانشنامه فارس.
منز، بئاتریس فوربس (1393). ایران عصر تیموری (قدرت، سیاست و مذهب). ترجمة اکبر صبوری. تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب پارسه.
نیمدهی، قاضی عبدالعزیز. طبقات محمود شاهی. نسخه خطی. کتابخانه ویندسور. لندن. شماره 271.
جرون‌نامه و جنگ‌نامه (جنگ نامه کشم از نویسنده‌ای ناشناس و جرون نامه سروده قدری)، (1384). تصحیح، توضیحات و تعلیقات: وثوقی و خیراندیش تهران: میراث مکتوب.
وثوقی، محمدباقر (1374). خنج گذرگاه باستانی لارستان. قم: نشر خرم.
وثوقی، محمدباقر (1380). تاریخ مهاجرت اقوام در خلیج فارس. شیراز: دانشنامه فارس.
وثوقی، محمدباقر (1389). علل و عوامل جا به جایی کانون‌های تجاری در خلیج فارس. تهران: پژوهشکده تاریخ اسلام.
وثوقی، محمدباقر (1390). پرتغالی‌ها در خلیج فارس. تهران: مرکز اسناد و تاریخ دیپلماسی.
همدانی، خواجه رشید‌الدین فضل الله طبیب (1364ق/ 1945م).  مکاتبات رشیدی. به سعی و اهتمام و تصحیح محمد شفیع. لاهور.
یاقوت حموی، (1995م). معجم البلدان، بیروت: دار صادر.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ANTT, As Gavetas, 23 Vols, Lisbon, 1960-1974.
Aubin, J (1971). “Le royaume d Ormuz au debut du XVie Siecle”. in Mare Luso Indicum, Paris, 1971.
Aubin, J, “Les Princes d Ormuz de XLLe au XVIIe siecles”, Journal Asiatic, no 241, 1953.
Aubin, J, “Reference Pour Lar medieval”, in Journal Asiatic, 1955.
Castanheda, E, Historia de discobrimeni and Conquista da India Pelos Portugess, Coimbra, 1924.
Calmard, Jean, ‘Lar and Laristan’ in ‘Encyeclopedia of Islam’, New Edition Leiden, 1986.
De Sousa, Joao, Dacumentos Arabicos Para Historia Portugueza, Lisbon, 1788-1789.
Fiorani Piacentini , Valeria , Salghur Shah, Malik of Hormuz , and his embargo of Iranian harbours (1475-1505) , Revisiting Hormuz Portuguese Interactions in the Persian Gulf Region in the early Modern Period , Edited by : Dejanirah Couto and Rui Manuel Loureiro, 2003.
Sousa, Faria, The Portugues Asia, translated by: John Stevense, London, 1695.
Pires, Toma, The soma Oriental of Tome Pires, translated by: Armando Cortesao, Halkluyt Society, 1944.
Stein, Aurel, Archaological reconnaissance in north western India and south western Iran, London, 1936.
Teixiera, Pedro, The travels Pedro Teixiera, translated by: William Sinchair, London, 1901.
Tenrreyero, A. Itinerario de Antonio Tenrreyero, Coimbra, 1820.
Schon, Dorti, Laristan eine sudpersische Kusten provinzzEin Beitrag Zu SeinerGeschichte (Veroffentlichungen Zur Iranistik) (German)