In collaboration with Payame Noor University and Iranian Society of History

Document Type : pajoheshi

Authors

Abstract

Iran, a country which has always been the center of attention due to its special geopolitical status and natural and historical attractions, has attracted a great number of visitors and tourists in the course of history all over the globe. In the Safavid period, as the history shown, a numerous European visitors and tourists who have been visit Isfahan, have written many itineraries in different areas. Some of them presented worthy descriptions about Isfahan's historical buildings and their architectural circumstances that reminded us of tailored viewpoints in addition to the comparison between Isfahan’s architectural buildings and European ones; paying attention to them can help identifying the transmitted concepts and thoughts in this age. The reason of the visitors’ attraction towards these kinds of architectural styles in the Safavid period, the way of describing and exploring the buildings and their architectural elements and key concepts in itineraries that provided the way to study the artistic stylistics of later periods, are the questions for which this study is supposed to answer. The research results revealed that views and perspectives of European tourists toward Isfahan's art and architecture and their attention to identifying Iranian concepts and architectural thoughts in Safavid period itineraries, have provided the circumstance of these concepts by means of publishing itineraries in Europe; also, the pictures that some of the tourists have taken from Isfahan's historical works and the influence that these pictures have exerted on art and west architecture, have provided the penetration areas as well as transfer of ideas of Iran's architectural style in Europe. The present study, through application of the descriptive-analytical approach, examined the identification and conveying ideas of Isfahan’s architecture of the Safavid era from the viewpoint of itineraries.

Keywords

اسکندربیگ منشی (1382). تاریخ عالم‌آرای عباسی. تهران: امیرکبیر.
تاورنیه، ژان باپتیست (1331). سفرنامه. بی‌جا: مطبعه برادران باقراوف.
تجویدی، اکبر (1392). «تداوم در معماری ایرانی»، از مجموعه مقالات معماری ایرانی. به اهتمام محمد عبدلی و راضیه گرکنی. تهران: جمال هنر.
حائری، عبدالهادی (1367). نخستین رویارویی‌های اندیشه‌گران ایران با دو رویه تمدن بورژوازی غرب. تهران: امیرکبیر.
دلاواله، پیترو (1348). سفرنامه. ترجمه شعاع‌الدین شفا. تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
سانسون (1346). سفرنامه. ترجمه تقی تفضلی. تهران: بی‌نا.
سیوری، راجر (1385). ایران عصر صفوی. ترجمه کامبیز عزیزی. تهران: نشر مرکز.
شاردن، ژان (1330). سفرنامه. ترجمه حسین عریضی. بی‌جا: چاپخانه راه نجات.
کیانی، محمدیوسف (1390). تاریخ هنر معماری ایران در دوره اسلامی. تهران: سمت.
مؤید، احسان‌الله (1392). «تأثیر معماری ایران در آثار معمار باروک اطریشی «فیشر فن ارلاخ». از مجموعه مقالات معماری ایرانی. به اهتمام محمد عبدلی و راضیه گرکنی. تهران: جمال هنر.
نیک‌بین، سارا. فربود، فریناز (1389). «بررسی مجالس نقاشی کاخ چهل‌ستون در بستر هنر صفوی». کتاب ماه هنر. شماره 150.
همایون، غلامعلی (1348). اسناد مصور اروپاییان از ایران از اوائل قرون وسطی تا اواخر قرن هیجدهم. تهران: دانشگاه تهران.
ـــــــــــــــــ (1350). «نفوذ معماری ایران بر معمار معروف اطریش به نام یوهان فیشر فن ارلاخ». مجله بررسی‌های تاریخی. شماره مخصوص. صص 1-14.
ویلبر، دونالد (1348). باغ‌های ایران و کوشک‌های آن. ترجمه مهین‌دخت صبا. تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.